Batı Bengal'in başkenti Kalküta'da, devlet hastanesinde 31 yaşındaki lisansüstü öğrencisi bir doktorun 9 Ağustos'ta tecavüz edilip öldürülmesi, Hindistan’da kadınlara yönelik cinsel şiddet konusunda endişelere yol açtı ve ülke çapında bir dizi protestoyu tetikledi.
Hindistan anayasası kadınlara temel ve eşit haklar garanti ederken, özellikle 14 ve 21. maddeler, Hindistan yaşamının kültürel ve sosyal yönleri farklı bir hikaye anlatır. Hindistanlı kadınlar susturma ve kurbanı suçlama kültürüne maruz kalmaktadır. Bu kültür, cinsel taciz mağdurlarının ve kurtulanlarının yasal yardıma ve sosyal desteğe erişmesini zorlaştırmaktadır.
Kadınların güvenlikleri konusunda aşırı dikkatli olmaları gerekir. Sürekli tetikte olmak, kadınların ve kızların sağlık sonuçlarını olumsuz etkiler.
Bu haftaki cinayete yanıt olarak, ülke genelindeki devlet hastanelerindeki doktorlar protesto etmeye başladı ve süresiz grev çağrısında bulundu. Hindistan'da, doktorların %30'u ve hemşirelerin %80'i kadınlardan oluşuyor. Kalküta ve banliyölerinde, binlerce kişi "özgürlük içinde ve korkusuzca yaşamak için bağımsızlık" talep eden "Geceyi geri al" yürüyüşlerine katıldı.
Diğer şehirler de bu protestoya katıldı. Tarihsel olarak, küresel kadın hakları örgütleri cinsiyete dayalı şiddeti ortadan kaldırma çağrısı yapmak için geceyi geri al yürüyüşleri düzenlediler.
Bu haftanın otopsi raporuna göre, öldürülen tıp stajyerinin yakası ve leğen kemikleri kırılmış ve ciddi genital yaralanmaları vardı. Ancak tecavüzle ilgili bu açık fiziksel yaralanma belirtilerine rağmen, RG Kar Tıp Fakültesi'ndeki hastane yöneticileri genç tıp stajyerinin ölümünü intihar olarak etiketlemeye çalıştı.
RG Kar Tıp Fakültesi müdürü istifa ettikten dört saat sonra yeniden atandı.
Cinsel şiddet bir salgındır
Hindistan'da cinsel şiddet ve tecavüz, kadınların ve kızların güvenliğini ve gelecekteki yaşamlarını tehdit eden bir salgındır. Tecavüz ve cinsel şiddet, cezasızlık, susturma ve kurbanı suçlama kültürü nedeniyle normalleştirilmektedir.
2022'de kadınlar tarafından günde 90 tecavüz bildirildi. Gerçeklik -bildirilmeyen vakaların eklenmesiyle- çok daha kasvetli.
Daha geçen yıl, Ulusal Suç Kayıtları Bürosu (NCRB), Kalküta'yı (eski adıyla Kalküta) Hindistan'daki kadınlar için en güvenli şehirlerden biri ilan etti. RG Kar Tıp Fakültesi'ndeki vahşi tecavüz ve cinayet bunun aksini gösteriyor.
Bu Kalküta tecavüzü, kötü şöhretli 2012 Delhi çete tecavüzüyle çarpıcı benzerlikler gösteriyor. Aynı yıl, 2012'de, Kalküta'nın Park Caddesi'ndeki bir başka yüksek profilli çete tecavüzü vakası, Başbakan Mamata Banerjee'nin ilk önce olayın uydurma olduğunu iddia etmesiyle kamuoyunun eleştirisine maruz kaldı.
Dalit ve ötekileştirilmiş kadınlar ve kızlar için durum daha da kötü.
2015 ile 2021 yılları arasında Dalit kadınlara yönelik cinsel şiddet suçlarında %45'lik bir artış yaşandı. 2020'de dört üst kastlı adam Uttar Pradesh'in Hathras bölgesinde bir Dalit kadına tecavüz etti.
2022'de bir polis memuru Uttar Pradesh'te 13 yaşında bir kıza tecavüz etmekle suçlandı. Genç kızın polis karakolunda olmasının sebebi yardım almak ve kendisine tecavüz eden topluluğundaki bazı erkeklere karşı şikayette bulunmaktı.
Cezasız bir tecavüz kültürü mü?
Kadınları ve kız çocuklarını koruyacak siyasi iradenin eksikliği nedeniyle failler için cezasızlık döngüsü devam ediyor.
Hukuk görevlileri suçları örtbas etmeye çalışırken, hükümet temsilcileri ise mağdurları susturup suçluyor.
Hindistan yargısının tecavüz mağdurlarına ve hayatta kalanlara adalet sağlamak için hızlı özel mahkemeler kurma çabalarına rağmen, gerçek farklıdır. Damgalama, şiddet ve marjinalleştirme, kadınların ve kızların adalet mekanizmalarına erişiminde ciddi engeller oluşturmaktadır.
Örneğin, failler tecavüz davasının duruşmasına katılmak üzere yola çıkan bir mağduru yakarak öldürdüler.
Ve mahkemenin Delhi'deki toplu tecavüz davasında adaleti sağlaması yedi yıl sürdü. Ayrıca birçok olay, kurtulanların sessiz kalmaya zorlanması nedeniyle bildirilmiyor.
Hindistan'daki tecavüz kültürü, erkeklerin kadınlara yönelik şiddetini normalleştiren ataerkillik ve kadın düşmanlığının bir yan ürünüdür. Failler, cinsel şiddeti kadınların bedenleri üzerindeki egemenliklerini ve kontrollerini haritalamanın bir yolu olarak kullanırlar. Genç erkekleri ve erkek çocuklarını, kadınlığın tabi kılınması ve zararlı stereotiplerine dayanan fikirlere maruz bırakarak, toksik erkeklik, saldırganlık, hak sahibi olma ve şiddet kültürüne katkıda bulunur ve erkeklerin tecavüzü kendi ayrıcalıkları olarak meşrulaştırmalarını sağlar.
Sonraki adımlar
Ülkedeki köklü tecavüz kültürünü dönüştürmek için, toplumsal tutumlara meydan okumak ve zamanında adalet sağlamak için çok yönlü ve koordineli bir yaklaşımla hükümetten gerçek bir bağlılık gerekiyor. Bunu yapmak için, zihniyette ve eylemde önemli bir değişim olması gerekiyor.
Buna, erkekleri ve erkek çocuklarını rıza konusunda bilinçlendirmek ve zararlı erkeksi davranışları ortadan kaldırmak için özel bir politika eşlik etmelidir. Bağımsız Hindistan'ın yaratması gereken şey, kadınların ve kızların şiddet, baskı ve dışlanma korkusu olmadan var olma özgürlüğüne sahip olduğu güvenli ve kapsayıcı bir ortamdır. Hem ulusal hem de eyalet hükümetleri, zamanında yargılamalar, tanık koruma ve danışmanlık hizmetleri olduğundan emin olmalıdır.
Hindistan'ın ulusal bağımsızlık kutlamalarının arifesinde, siyasi partilerin ulusun kadınsı doğasını çağrıştırmak için "Yaşasın Hindistan Ana", Bharat Mata ki Jai gibi sloganlar kullanması ironiktir.
Dava ilerledikçe ülke çapındaki öfke ve protestoların uzun zamandır beklenen değişiklikleri harekete geçirmeye ve mağdur ve ailesine adalet sağlamaya yardımcı olup olmayacağı görülecek.
PhD Candidate, Gender, Sexuality and Women Studies, Western University
