Ürdün'deki Za'atari mülteci kampında, bir adamın yaratıcı ruhu ve sarsılmaz kararlılığı, atılmış ve görünüşte işe yaramaz çeşitli nesneleri temel güzellik araçlarına dönüştürdü.
Ebu Cihat olarak da bilinen Ziyad Al-Awaji, Ürdün'deki Za'atari mülteci kampındaki çöplüklerde atılmış plastik ve diğer malzemeleri bulma faaliyetlerine başlamak için her gün şafak vakti uyanıyor.
Eşi ve 12 çocuk babası olan 64 yaşındaki bu Suriyeli mülteci, ülkesindeki savaş nedeniyle evini ve gelirini kaybetmek gibi zorluklar yaşamasına rağmen pes etmemiş ve hayatını olumlu yönde etkilemeye kararlıdır. topluluk ve çevre.
2013 yılında kampa geldiğinden beri, Ebu Jahid evini inşa etmeye ve onu çöpten benzersiz eşyalarla dekore etmeye başladı. Atılan hammaddeleri geri dönüştürme tutkusu, kampta bulunan az sayıdaki kaynaktan beslendi ve kısa sürede eski şeyler için yeni kullanımlar bulma ve topladığı atıkları faydalı ve güzel şeylere dönüştürme konusunda usta oldu.
"Bu bir avize ama daha bitmedi, işte kahve değirmeni." Elime ne gelirse tekrar kullanırım. Atık olduğunu düşündüğümüz şeylere ikinci bir hayat vermeyi seviyorum. Her şeyin ikinci bir kullanımı vardır”
Masalar, lambalar, yağmur suyu depolama tankları ve çantalar gibi şeyler yapmadaki yaratıcılığına ek olarak, Abu Jahid, mültecilerin toplulukları üzerinde nasıl olumlu bir etki yaratabileceklerine iyi bir örnek.
"Ürdün bizi vatandaşları olarak görüyor, kendimizi Ürdün toplumunun bir parçası gibi hissettirecek şekilde kucaklandık ve desteklendik."
Dünya, plastiğin neden olduğu çevre kirliliğinin olumsuz etkileriyle mücadele ederken, Abu Cihad'ın atıkları geri dönüştürme tutkusu, bir bireyin gücünün ve eylemlerinin dünyayı nasıl değiştirebileceğinin güzel bir örneğidir.
