Öğrenci Veli Derneği (Veli-Der) Denizli Şube Başkanı Elif BEKCİ; Biz veliler çocuklarımızın hakkı olan okullarda “Bir öğün ücretsiz yemek ve su” istiyoruz.
Konuyla ilgili yapılan açıklama şu şekilde;
Her yeni günümüz bir önceki günü aratır oldu. Derinleşen yoksulluktan daha fazlasını yaşıyoruz artık. Temel tüketim maddelerinden kiralara, soframızdaki ekmeğimizden tüm ihtiyaçlara yapılan devasa zamlarla karşı karşıya kaldık. Biz veliler çocuklarımızın eğitim masraflarını; okul kıyafetleri, kırtasiye, servis-ulaşım giderleri ve beslenmelerini karşılayamaz hale geldik. Bizden istenen okula kayıt paraları ile çocuğumuzun geleceği ile cebimiz arasına sıkışıp kaldık.
Milli Eğitim Bakanlığı, geçen eğitim-öğretim yılının ikinci yarısında okul öncesi eğitimde ücretsiz okul yemeği uygulamasını başlatmıştı. Türkiye'deki okullarda yaklaşık 19 milyon öğrenciden sadece 1,8 milyonunu kapsayan "ücretsiz okul yemeği" uygulaması deprem bölgesi dışındaki okullarda durduruldu. Biz veliler asgari ücretle yaşamaya çalışırken "ücretsiz okul yemeği" uygulamasının daha da genişletilmesini beklerken, soruyoruz okul öncesi eğitimde ücretsiz okul yemeği uygulaması neden durduruldu?
Yeterli ve dengeli beslenme temel bir haktır. 18 yaşına kadar her çocuğun sağlıklı beslenmesini sağlamak ilgili kamu kurumlarının sorumluluğundadır. Okullarda her gün ez az bir öğün ücretsiz yemek ve su lütuf değil, haktır. Biz veliler çocuklarımızın hakkı olan okullarda “Bir öğün ücretsiz yemek ve su” istiyoruz.
Milli Eğitim Bakanlığı okullarda “Bir öğün ücretsiz yemek ve su” taleplerimize kulaklarını tıkarken, Öğretmenlere 24 Kasım’da Beyaz Önlük hediye edeceğini duyurmuştur. Milli Eğitim Bakanlığı bütçesini istedikleri kullanmaktan çekinmeyen Bakan Tekin’e sesleniyoruz, “ÖĞRETMENLERE BEYAZ ÖNLÜK DEĞİL, ÇOCUKLARIMIZA BİR ÖĞÜN ÜCRETSİZ YEMEK VE SU VERİN!”
Öğrenci Veli Derneği olarak, okullarda “Bir öğün ücretsiz yemek ve su” için kaynak var biliyoruz. Ülke kaynaklarının, ülkemizin geleceği olan çocuklarımız için kullanılmasını istiyoruz. Siyasi iktidara sesleniyoruz; bu bir tercih değil, zorunluluktur.
