Bazen esiri olduğunuz şeyi tanımlayamazsınız ya tamda orda başlar hayatın döngüsü.

Bende bu aralar göğüs kafesime küçük gelen kalbimi büyüterek içine mutluluk sığdırmaya çalışıyorum ve bazen seni nereye nasıl koyacağımı düşünürken buluyorum kendimi. Hiçbir şeyin yolunda gitmediği lakin yine de arkasından iteklemeye çalıştığım bu hayatta güzel olan tek şey senken, kayboluyorsun gözlerimi açtığımda. Rüyalardan ibaret olmaktan vazgeçtiğinde daha çok seveceğim seni, biliyorum.

Ve bazen her şey tamda yolundayken ağzımdan dökülen cümleleri tutamıyor yine dudaklarım! Kelimelerin bir suçu yok, sarhoşluğum dünden kalma, neyi fazla kaçırdığımı bilmeden gözlerinde kaybolmak yerine yüreğini aramaya çıkmışken takılıyor ayaklarım satır sonlarına. Yine amansızca düşüyorum yüreğine. Etrafındaki tüm kalabalıkları dağıtıyorum bir yerlere tutunmaya çalışırken! Kendime kocaman bir yer açmak için ne gelirse elime eski yeni fırlatıyorum boşluklarından, bahar temizliği sayabilirsin bunu!

Ve seninle papatyalar arkasına saklanan sevdalarda karşılıklı bir kadeh bir şey içmek, gözlerine bakarken sevdanın sarılası koynunda uyumak iyi gelecek bana biliyorum.

Teninin ıslak kokusunda rüyaya dalmak için kaç saniyeye ihtiyaç duyar ki bir insan?

Ya da beşik gibi sallanan dizlerinde, gözlerine dalmak için kaç palet vurmak gerekiyor dalgalara?

Hiç birini bilmiyorum ama deneyebilirim büyük bir heyecanla. Sarılmak, üşümemenin başka hali ve sen ısınmak için güneşe ihtiyaç duyulmayan tek kaynağımsın. Sımsıcak, keyifli ve her an aklımda. Yokluğun derinlerde bir yerde vurgun yer gibi zarar veriyor her yerime ve bakışlarında kaybolmak için gün sayıyor özlemim. Dokunduğun yerlerde deri altına yerleşmiş yosunlar gün yüzüne çıkıyor, deniz kokuyor ortalık.  Yüzerek ulaşıyorum kıyılarına, elimde birkaç pul derinlerden kalma. Ayağıma takılan ağlar engelleyemiyor sahile vurmamı ve sen tüm geceleri yarıp uzatıyorsun ellerini.

Bense açmaktan korkuyorum yine gözlerimi. 

Ya yine kaybolursan!

Ya yine gerçekten uzaklaşırsa söylemlerin!

Ya yine kalmadıysam bende kaldığın gibi!

Ya muhteşem değilse senden sonrası!

Belki de hayat sadece bu kadardan ibaret ne dersin

Yine de öylece ölüp gitmemeliyiz

Biraz yüreğine, biraz gözlerine, az biraz sana ihtiyacım var.

Var mı o kadar yüreğin?

Tutar mısın boşluklara düşmesin diye ellerimi?

Sende sever misin sevdiğim gibi seni…?

GM